Skeletspierdefinitie
Skeletspier is een gespecialiseerd samentrekkend weefsel dat bij dieren wordt aangetroffen en dat functioneert om het lichaam van een organisme te verplaatsen. Skeletspier bestaat uit een reeks bundels spiervezels, omgeven door beschermende membranen. Door deze opstelling kunnen skeletspieren snel samentrekken en snel loslaten zonder de individuele vezels aan te veel wrijving te onderwerpen. Skeletspierweefsel is te vinden in het dierenrijk, in de meeste meercellige levensvormen.
Skeletspierstructuur
Skeletspier bestaat uit een reeks spiervezels gemaakt van spiercellen. Deze spiercellen zijn lang en meerkernig. Aan de uiteinden van elke skeletspier verbindt een pees de spier met het bot. Deze pees staat rechtstreeks in verbinding met deepimysiumof collageenachtige buitenlaag van skeletspieren. Onder het epimysium zijn spiervezels gegroepeerd in bundels genaamdbundels. Deze bundels zijn omgeven door een andere beschermende laag gevormd uit collageen. Deperimysium, zoals het wordt genoemd, zorgt ervoor dat zenuwen en bloedvaten zich een weg door de spier kunnen banen. Deze structuren zijn te vinden in de onderstaande afbeelding.
Elke bundel wordt gevormd uit tientallen tot honderden gebundelde spiervezels. Elke spiervezel is gevormd uit een keten van meerkernige spiercellen. Deze vezels worden vervolgens beschermd door een andere laag die deendomysiumals ze zijn gebundeld in fascicles. Elke spiercel heeft verschillende gebieden wanneer bekeken onder een microscoop. Deze staan bekend alssarcomeren, en geef skeletspier een gestreepte ofgestreeptverschijning. Elke sarcomeer is een complex van eiwitten, dat ervoor zorgt dat de spier samentrekt.
Sarcomeren worden gevormd uitactineEnmyosine, evenals een aantal geassocieerde helper-eiwitten. De filamenten die tussen de donkere banden te zien zijn, zijn actine- en myosinefilamenten. Actine, zoals te zien in de afbeelding hierboven, is samengesteld uit vele actine-eenheden en heeft de vorm van een draaiende gloeidraad. Actine gaat vergezeld van een aantal eiwitten die helpen het te stabiliseren en een pad bieden voor spiercontractie. De twee belangrijkste zijntroponineEntropomyosine. Tropomyosine omringt het actinefilament en voorkomt dat de koppen van myosine zich hechten. Troponine houdt tropomyosine op zijn plaats totdat het signaal om samen te trekken wordt ontvangen. Myosine is een vezel die bestaat uit vele ineengestrengelde staarten van individuele myosine-eenheden. De koppen van de eenheden steken boven de vezel uit en worden aangetrokken door het actinefilament.
Functie van skeletspieren
Als je je arm wilt bewegen, sturen je hersenen een zenuwsignaal via je zenuwen. De simpele handeling van het optillen van je arm vereist veel spieren, dus het signaal wordt via veel zenuwen naar veel spieren gestuurd. Elke skeletspier ontvangt de zenuwimpuls bijneuromusculaire knooppunten. Dit zijn plaatsen waar zenuwen een impuls in een spiercel kunnen stimuleren. De impuls gaat door kanalen in desarcolemma, het plasmamembraan van skeletspiercellen. Op bepaalde plaatsen in het membraan zijn er kanalen die naar binnen in de cel leiden. Dezedwarse tubulidragen de zenuwimpuls in de cel. De impuls maakt calciumionen vrij uit een gespecialiseerd endoplasmatisch reticulum, desarcoplasmatisch reticulum. Deze calciumionen activeren troponine om vrij te maken van tropomyosine. Tropomyosine kan dan van positie veranderen, waardoor de myosinekoppen zich kunnen hechten aan het actinefilament.
Zodra de myosinekoppen zijn bevestigd, wordt het beschikbare ATP gebruikt om het filament samen te trekken. Dit wordt gedaan doordat elk paar myosinekoppen langzaam langs het filament kruipt. Energie van ATP wordt gebruikt om het ene hoofd te bewegen, terwijl het andere vastzit. Wanneer er vele honderden of duizenden hoofden bij betrokken zijn, trekt dit de sarcomeer snel samen tot 70% van zijn oorspronkelijke lengte. Omdat de zenuwimpuls elke spiervezel en spier tegelijkertijd raakt, kan de arm in een vloeiende beweging worden opgetild. Als extra feedbackmaatregel heeft elke skeletspier speciale sensorische cellen die feedback naar de hersenen sturen. Deze cellen, genaamdspierspoeltjes, hebben gespecialiseerde eiwitten die spanning kunnen voelen. Wanneer spanning door de cel wordt ontvangen, start de cel een zenuwimpuls en stuurt het signaal door neuronen naar de hersenen.
Door dit gecompliceerde raamwerk van invoer en uitvoer samen te voegen, kunnen de hersenen voelen waar het lichaam zich in de ruimte bevindt. Desomatisch zenuwstelselregelt deze acties en stelt ons in staat ons lichaam op een gecoördineerde manier te bewegen. Skeletspier wordt bijna uitsluitend aangestuurd door het somatische zenuwstelsel, terwijl hart- en gladde spieren worden aangestuurd door hetautonoom zenuwstelsel. Dit systeem kan eenvoudig worden gedemonstreerd. Sluit je ogen en klap dan een paar keer in je handen. Hebben je handen elkaar ontmoet? Dit komt omdat je hersenen sinds de geboorte hebben getraind in coördinatie en de specifieke spanningen op elke spier herkennen terwijl je met je handen zwaait. Terwijl u klapt, worden deze invoer gecontroleerd en worden er aanpassingen gemaakt om ervoor te zorgen dat uw handen contact met elkaar blijven maken. Hetzelfde systeem is verantwoordelijk voor balans, coördinatie en de meeste fysieke bewegingen.
Locatie van de skeletspier
Skeletspier, zoals de naam al aangeeft, zijn alle spieren die verbinding maken met en de bewegingen van het skelet regelen. In totaal zijn er ergens tussen de 600 en 900 spieren in het menselijk lichaam, maar een exact aantal is moeilijk. Veel spieren zijn onduidelijk klein of zijn soms gegroepeerd met soortgelijke spieren. De skeletspier bevindt zich tussen de botten en gebruikt pezen om het epimysium met de botten te verbindenbeenvlies, of buitenste omhulsel, van bot.
Skeletspier wordt op veel verschillende manieren aangepast en gevormd, wat aanleiding geeft tot complexe bewegingen. Skeletten zijn niet altijd inwendig zoals bij mensen. Zelfs dieren metexoskelettenhebben, net als krabben en mosselen, skeletspieren. Hoewel de spier afhankelijk van het dier anders kan worden aangepast, wordt de skeletspier bepaald door zijn strepen en verbindingen met het skelet. Alles, van het klapperen van de vleugels van een vogel tot het kruipen van een kever, wordt uitgevoerd door skeletspieren.
Quiz
1. Een zeer slechte dokter probeert een patiënt te testen die bewusteloos is door een hoofdwond. . De dokter vertelt de patiënt om zijn arm op te heffen. De patiënt kan dit niet en de arts registreert de reactie. Waarom was dit een onnodige test op dit punt in het herstel van de patiënt?
A.Bewusteloze patiënten zijn notoir slechte luisteraars
B.Om het somatische zenuwstelsel te beheersen is een patiënt bij bewustzijn nodig
C.Geen test is tijdverspilling!
Antwoord op vraag #1
Bis juist. Het somatische of vrijwillige zenuwstelsel heeft de toepasselijke naam. Om het te beheersen, moet de geest in een vorm van bewustzijn zijn. Iemand die bewusteloos is, heeft geen controle over zijn skeletspieren. Daarom is het tijdverspilling om hen te vragen hun skeletspieren te gebruiken.
2. Kokkels hebben een interessante aanpassing om ze te helpen overleven. Hun adductorspier, die hun schaal dichthoudt, bestaat uit twee kleinere spieren. Een van de spieren is een skeletspier, terwijl de andere een gladde spier is. Waarom zou dit gunstig zijn voor een schelpdier?
A.Verdubbel de spierkracht, verdubbel de kracht!
B.Skeletspieren kunnen snel werken, terwijl gladde spieren een samentrekking kunnen behouden
C.De gladde spier wordt gebruikt om de schaal te openen en het skelet om deze te sluiten
Antwoord op vraag #2
Bis juist. Skeletspieren en gladde spieren zijn gespecialiseerd voor verschillende doeleinden. Skeletspieren kunnen snel samentrekken en loslaten, met veel energie. Gladde spieren kunnen gedurende een lange periode een contractie behouden. Zo kan de schelp snel zijn schaal sluiten als hij gevaar voelt met behulp van de skeletspier. Als het gevaar blijft bestaan, of als de schelp geen water meer heeft, kan de gladde spier de schelp dagenlang gesloten houden voordat hij moet ontspannen.
3. Stretchen voor en na een training wordt vaak aanbevolen door trainers. Waarom is dit?
A.Rekken helpt de spiervezels te verlengen
B.Rekken helpt de pezen elastisch te houden
C.Beide bovenstaande!
Antwoord op vraag #3
Cis juist. Rekken is een belangrijk aspect van trainen. Wanneer u uw skeletspieren samentrekt tijdens het sporten, oefent u er veel spanning op uit. De druk en spanning in je spieren kan enorm zijn. Rekken helpt dit tegen te gaan door de sarcomeren weer op lengte te strekken, de spanning op de pezen te verminderen en vloeistoffen naar de weefsels te laten circuleren.
Referenties
- Brusca, RC, & Brusca, GJ (2003).Ongewervelde dieren.Sunderland, MA: Sinauer Associates, Inc.