Beste waterfilters en filtratiesystemen voor het hele huis (2023)

*Beoordeeld door Ken Christopher, Senior Vice President bij Rayne Dealership Corporation

Hoewel we elke dag van ons leven water nodig hebben, denken de meesten van ons niet te diep na over de reis van ons kraanwater voordat het uit onze kraan stroomt. In het verleden kon toegang tot schoon drinkwater letterlijk een strijd op leven en dood zijn. Tegenwoordig hoeven we alleen maar een account aan te maken bij de plaatselijke waterleverancier.

Niet alleen is de toegang tot water aanzienlijk gemakkelijker dan vroeger, ook het water dat we drinken is beter. Een belangrijke reden hiervoor is desinfectie. Desinfectie van onze watervoorziening is een ongelooflijk belangrijk onderdeel van ons nationale volksgezondheidssysteem, en de ruggengraat van waterdesinfectie is het gebruik van het chemische additief chloor of chlooramine. Maarhoeveel zit er in kraanwater? Hoe beïnvloedt het uw water? Is gechloreerd water veilig om te drinken? De antwoorden op deze en andere vragen over chloor/chlooramine in uw leidingwater zijn cruciaal voor het nemen van een weloverwogen beslissing over de soorten en niveaus van verontreinigingen, ontsmettingsmiddelen en andere stoffen die u prettig vindt in uw drinkwatervoorziening.

Waarom wordt chloor toegevoegd aan drinkwater?

Chloor wordt aan drinkwater toegevoegd om het te beschermen tegen schadelijke microben en door water overgedragen ziekten. Het zuiveren van drinkwater is geen nieuw proces, maar de overgang naar chlorering van waterbronnen vertegenwoordigt een belangrijke verschuiving met enorme gevolgen voor de volksgezondheid. Gechloreerd kraanwater heeft doorgaans een hoog chloorgehalte en kan zelfs vergelijkbaar zijn met zwembadwater. Zonder een koolstoffilter of ascorbinezuur kan het gehalte aan vrij chloor in het meeste behandelde stadswater hoger zijn dan het zou moeten zijn voor een gezond waterverbruik.

Hoewel de vroege zuivering van drinkwater dateert van ten minste 4000 voor Christus, was het in de eerste plaats bedoeld om onaangename smaken of geuren in het water aan te pakken. Pas toen het begrip van de kiemtheorie aan het einde van de 19e eeuw opkwam, werd duidelijk dat microben ziekten door het water konden verspreiden. Vroege inspanningen verminderen het aantal microben in water, wat nauw aansluit bij bestaande inspanningen om troebelheid in water te verminderen, wat het troebele uiterlijk is dat water kan aannemen van gesuspendeerde deeltjes. Filtratie werd bereikt door water langzaam door het zand te laten stromen, maar het werd duidelijk dat dit filtratieproces niet alle ziekteverwekkende microben verwijderde.

Enkele van de meest destructieve en dodelijke ziekteverwekkers, waaronder dysenterie, cholera en tyfus, werden vóór de invoering van chlorering via het water overgedragen. De eerste stad die chloor aan drinkwater toevoegde, was Jersey City in 1908, en het gebruik van chloor om drinkwater te behandelen verspreidde zich vervolgens over de Verenigde Staten toen duidelijk werd dat het hielp de overdracht van door water overgedragen ziekten te verminderen.

Hoe effectief is chlorering?

Aangenomen wordt dat chlorering de belangrijkste manier is om uitbraken van door water overgedragen ziekten in de Verenigde Staten te verminderen. Voorafgaand aan de chloorbehandeling van drinkwatersystemen was tyfus bijvoorbeeld verantwoordelijk voor een vergelijkbaar sterftecijfer als moderne auto-ongelukken. Jaarlijks sterven in de Verenigde Staten ongeveer 25 op de 100.000 mensen aan buiktyfus. Na de wijdverbreide acceptatie van chlorering waren sterfgevallen als gevolg van buiktyfus bijna geëlimineerd. Hetzelfde geldt voor een groot aantal andere in het water aanwezige verontreinigingen, waaronder ziekten die worden veroorzaakt door in het water aanwezige virussen, bacteriën en protozoa.

Ondanks zijn effectiviteit is chloor niet de enige stof die wordt gebruikt bij de waterbehandeling. Veel behandelingsfaciliteiten kunnen ook de chemische stof chloramine gebruiken. Chloramine wordt meestal gebruikt als alternatief voor chlorering. Monochlooramine wordt met name gebruikt om water te desinfecteren en moet niet worden verward met dichlooramine of trichlooramine, die vaak in overdekte zwembaden worden gebruikt. Behandeling met chlooramine bestaat al sinds 1929 en vele miljoenen Amerikanen drinken water dat is behandeld met chlooramine.

Zowel chloor als chlooramine hebben nadelen. Een van de belangrijkste nadelen vanchloor in leidingwateris dat het niet lang duurt. Aangezien het noodzakelijk is om ervoor te zorgen dat er voldoende ontsmettingsmiddel in het water achterblijft nadat het is behandeld, maar voordat het bij uw kraan aankomt, schakelen sommige openbare waterleveranciers over op chlooramine, dat langer meegaat om voortdurende bescherming tegen microben te bieden.

Misschien wel het belangrijkste nadeel van chloor, chlooramine en andere desinfectieprocessen is dat ze desinfectiebijproducten in het water produceren wanneer ze in contact komen met organisch materiaal. Deze bijproducten hebben potentiële gevolgen voor de gezondheid die we in een volgende sectie in meer detail zullen bespreken.

Veilige niveaus van chloor in drinkwater

Hoewel chlorering een krachtig hulpmiddel is gebleken om ervoor te zorgen dat veel mensen veilige toegang hebben tot drinkwater in de Verenigde Staten, is het niet zonder nadelen of gezondheidsrisico's. Net als andere verontreinigingen in drinkwater heeft de Environmental Protection Agency (EPA) drempelwaarden bepaald, bekend als de Maximum Residual Disinfectant Level (MRDL), voor hoeveel chloor er in drinkwater mag zitten terwijl het nog steeds als veilig voor consumptie wordt beschouwd. Momenteel is dit niveau minder dan 4 milligram per liter (mg/L) of 4 delen per miljoen (ppm).

Het is belangrijk om te erkennen dat de door de EPA vastgestelde niveaus brede richtlijnen zijn die misschien niet voor iedereen ideaal zijn. Sommige personen zijn gevoelig voor bepaalde chemicaliën, waaronder chloor, wat kan leiden tot gezondheidsproblemen.Chloor in wateris ook problematisch als het wordt gebruikt tijdens dialysebehandeling, waarbij grote hoeveelheden water nodig zijn om afvalstoffen uit het bloed van de dialysepatiënt te verwijderen.

De niveaus van chloor of chlooramine in drinkwater variëren afhankelijk van verschillende factoren. Een gemakkelijke manier om basiskennis te krijgen van de niveaus van ontsmettingsmiddelen in uw drinkwater, is door het meest recente waterkwaliteitsrapport te controleren dat is gepubliceerd door uw gemeentelijke waterleverancier. De meeste gemeentelijke waterleveranciers publiceren deze rapporten jaarlijks of halfjaarlijks, en hoewel ze u niet vertellen hoeveel ontsmettingsmiddel er op een bepaald moment in uw water zit, geven ze u een algemeen inzicht in hoe uw waterleverancier omgaat met het water. water dat naar uw huis wordt geleid en wat de niveaus van achtergebleven ontsmettingsmiddel in het water zijn. Bijvoorbeeld ditWaterkwaliteit Rapport 2018gepubliceerd door de stad San Diego laat zien dat er nog resten chlooramine in zittenSan Diego -kraanwatermet een gemiddelde van 1,9 ppm en varieert van niet-detecteerbare niveaus tot 3,4 ppm.

Bijproducten van desinfectie

Elke discussie over chloorgehalten in water moet ook informatie bevatten over desinfectiebijproducten (DBP's) en hun risico's. Behandeling met chloor, chlooramine, ozon of bijna elke andere desinfectiemethode die op grote schaal wordt gebruikt, zal bijproducten in het water produceren. Vanuit het oogpunt van de volksgezondheid moeten de risico's van desinfectiemiddelen en hun bijproducten worden afgewogen tegen het duidelijke voordeel voor de volksgezondheid dat desinfectie biedt.

DBP's ontstaan wanneer ontsmettingsmiddelen zoals chloor en chlooramine aan water worden toegevoegd en reageren met organische materialen in het water. De meest voorkomende DBP's zijn:

Trihalomethanes (TTHMS)
Haloazijnzuren (HAA5)
Chloriet
Chloraat
Bromat

Er zijn bekende gezondheidsrisico's verbonden aan de consumptie van DBP's. THM's worden bijvoorbeeld als mogelijk kankerverwekkend beschouwd. Deze verbindingen worden gevormd wanneer vrij chloor in contact komt met organisch materiaal in water. Veel voorkomende THM's zijn chloroform, broomdichloormethaan, bromoform en dibroomchloormethaan.

Vermindering van de niveaus van desinfectiemiddelen en desinfectie bijproducten

Hoewel ontsmettingsmiddelen zoals chloor en chlooramine een waardevol onderdeel zijn van onze moderne watervoorziening, zijn er enkele zeer goede redenen om deze verontreinigingen uit uw water te verwijderen zodra het bij u thuis aankomt. Hoewel de consumptie van ontsmettingsmiddelen en hun bijproducten als veiliger wordt beschouwd dan het mogelijk oplopen van een door water overgedragen ziekte, kunnen ze een gezondheidsrisico vormen wanneer ze na verloop van tijd worden geconsumeerd. Bovendien veranderen ontsmettingsmiddelen en hun bijproducten de smaak en geur van het water dat u consumeert. Het verwijderen van deze stoffen uit uw water kan ervoor zorgen dat u de blootstelling aan verontreinigingen beperkt en tegelijkertijd de smaak en geur van uw water verbetert. Als het water veilig bij u thuis is aangekomen, hoeft u geen chloor- of chlooraminebehandeling te ondergaan. Het juiste waterfiltersysteem voor uw waterbron kan de chloorsmaak, ammoniak, chloor en andere ontsmettingsmiddelen in uw drinkwatervoorziening verwijderen.

Nieuwsgierig naarhoe chloor uit water te halen? De meest effectieve vorm van filtratie voor het verwijderen van desinfectiemiddelen en hun bijproducten is het gebruik van een actief koolfilter. Actieve kool is een speciaal type koolstof dat is behandeld met warmte of zuurstof om het oppervlak uit te breiden. Zodra water een actief koolsysteem binnenkomt, worden ontsmettingsmiddelen zoals chloor of zijn bijproducten opgesloten op het oppervlak van de koolstof door een proces dat adhesie wordt genoemd.

Actieve koolfiltratie is ook geweldig voor het verwijderen van andere verontreinigingen die de geur of smaak van uw water kunnen veranderen, zoals vluchtige organische stoffen (VOS). Filtersystemen die actieve kool gebruiken, zijn er in verschillende vormen, waaronder systemen die al het water in uw huis filteren of kleinere systemen die gefilterd water leveren bij een specifieke kraan. Neem contact op met Rayne Water om het beste waterfiltratiesysteem voor u te begrijpen, zodat een van onze waterkwaliteitsexperts uw behoeften kan beoordelen en het juiste systeem voor u kan vinden.

Waterfiltratiesystemen voor thuis zijn ook een uitstekende manier om geld te besparen op uw drinkwater. Veel mensen consumeren flessenwater omdat ze de voorkeur geven aan de smaak, zonder te beseffen dat ze hetzelfde heerlijk smakende water kunnen bereiken met hun eigen filtersysteem. Hoewel sommige flessenwater, zoals alkalisch water, op de markt wordt gebracht vanwege de waargenomen gezondheidsvoordelen, is het vaak beter voor uw gezondheid op de lange termijn om uw blootstelling aan verontreinigingen te beperken. Als je je afvraagt: "is alkalisch water goed voor je?”, bekijk ons recente artikel over het onderwerp om het onderwerp in meer detail te onderzoeken. Het zal je misschien verbazen dat depH van leidingwaterheeft veel minder invloed op de gezondheid dan ervoor te zorgen dat uw drinkwater vrij is van verontreinigingen.

Gedachten afsluiten

Chloor is de meest voorkomende chemische stof die door waterleveranciers wordt gebruikt voor desinfectie in de Verenigde Staten. Hoewel chloor een enorm voordeel voor de volksgezondheid biedt, is het niet zonder nadelen. Chloor verandert de geur en smaak van het water waarmee we drinken en baden. Wanneer chloor aan water wordt toegevoegd, reageert het met organisch materiaal om bijproducten van desinfectie te vormen, die bij langdurig gebruik het risico op bepaalde vormen van kanker kunnen verhogen.

Op nationale schaal zijn de gezondheidsrisico's die ontsmettingsmiddelen zoals chloor en hun bijproducten vormen voor de volksgezondheid klein in vergelijking met het voordeel dat ze bieden. Op individueel niveau is het echter aan ons om te bepalen of we ons comfortabel voelen met het risico dat blootstelling aan deze chemicaliën en hun bijproducten met zich meebrengt.

Gelukkig zijn er effectieve filtersystemen voor het verwijderen van desinfectiemiddelen, hun bijproducten en een breed scala aan andere verontreinigingen die in het water kunnen achterblijven dat uit uw kraan komt. Neem vandaag nog contact op met Rayne voor meer informatie over de beste waterbehandelingssystemen voor het omgaan met chloor, chlooramines en andere chemicaliën. Een van onze waterkwaliteitsexperts helpt u de beste te vindenwater behandeling systeemvoor jou. Of u nu op zoek bent naar waterbehandeling voor uw huis of bedrijf, onze deskundige medewerkers staan voor u klaarRayne Waterheb je gedekt!

bronnen: